Um pequeno grupo de discussão na internet, utilizando vocabulário aparentemente tolerante e religioso, mostra, no entanto, pela prática, atitudes fanáticas e ditactoriais.

 

 

O autor está disponível para trabalhar com grupos de teatro esperantistas que queiram encenar a obra. Será interessante uma nova edição com fotos da encenação.

 

 

«Ĉefo

Pekulo, en nia grupo estas malnovaj kaj maljunaj esperantistoj, kiuj jam donis multon al la movado. Unu el ili eĉ fondis nian diskutgrupon. Nia samideano Krokodilo estas esperantisto de antaŭ 30 jaroj. Do, respektu, ke li ankoraŭ ne scipovas esperanton. Pri la rekomendoj de Zamenhofo, ni ne plu estas en 1910. Nuntempe la cirkonstancoj estas aliaj.

 

Pekulo

Ĉefo, mi havas dubon, kaj eble vi povas solvi ĝin.

 

Ĉefo

Pekulo, mi dubas, ke vi havas dubon, sed diru.

 

Pekulo

Se esperanto estas lingvo pli facila ol la aliaj, kial tiuj homoj ankoraŭ ne lernis ĝin?

 

Ĉefo

Mi sciis, ke via dubo estas provoko, Pekulo. Ĉu vi dubas, ke esperanto estas la lingvo plej facile lernebla, kaj ke tial ĝi estas la taŭga solvo por la internacia komunikado?

 

Pekulo

Vi respondas al mia demando per akuzo, ke mi provokas vin, kaj poste vi respondas per demando. Sed mi respondas al vi. Mi ne dubas, ke esperanto estas facile lernebla. Mi ne dubas, ke esperanto estas la plej taŭga komunikilo inter la popoloj. Ĝuste pro tio, mi nur ne komprenas, kial tiuj homoj ankoraŭ ne lernis esperanton.»